(pociągnąć się)

См. также в других словарях:

• pociągnąć — dk Va, pociągnąćnę, pociągnąćniesz, pociągnąćnij, pociągnąćnął, pociągnąćnęła, pociągnąćnęli, pociągnąćnąwszy, pociągnąćnięty pociągać ndk I, pociągnąćam, pociągnąćasz, pociągnąćają, pociągnąćaj, pociągnąćał, pociągnąćany 1. «ciągnąc zbliżyć do… …   Słownik języka polskiego

• pociągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pociągać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pociągnąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pociągać II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pociągnąć — 1. pot. Ktoś niedługo pociągnie; ktoś długo nie pociągnie «ktoś długo nie pożyje, wkrótce umrze»: – Parę razy dziennie ma takie ataki – szepnął pasterz owiec. – Pewno już długo nie pociągnie. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Pociągać za sznurki… …   Słownik frazeologiczny

• ciągnąć – pociągnąć kogoś za język — {{/stl 13}}{{stl 7}} starać się, nie zdradzając własnych intencji, uzyskać od kogoś posiadaną przez niego informację (często ukrywaną) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pociągać – pociągnąć za sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować, wywoływać coś; przyczyniać się do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brak kontroli pociągnął za sobą fatalne skutki. Rozwód pociąga za sobą wiele dziecięcych dramatów. Brak higieny pociąga za sobą choroby. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

• porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

• palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny